ایساک بابل روایتگر دوره ای پر آشوب از تاریخ یکی از مهمترین تمدن های جهان است. کار او را می توان بازآفرینی صریح و بی رحمانه ی دنیایی دستخوش جنگ و آشوب دانست. داستان هایش اغلب وقایع نامه ی مصیبت و فاجعه اند، ولی فضایی رنگین، با نشاط و سرشار از طنز دارند با حال و هوایی متفاوت که زندگی، تر و تازه و چالاک، در آن جاری است.
بابل در دوره ای پر آشوب ساکن این جهان بوده، زمانه ی انقلابی خلقی با آرمانی دست نیافتنی که در شتابِ ثانیه هایش مجالی برای انسان بودن نیست. او که خود به نوعی پرورده این انقلاب است، با نگاهی ژرف بین لحظه های خوشبختیِ گریخته از کفِ انسانها را ثبت می کند، شادی های کوچک زندگی را در میانه ی بلوا می بیند، و در روند کار خود رفته رفته به وجدان بیدار جامعه ای بدل می شود که در چرخه ی پر شتابِ حوادث، انسانها را از یاد برده است. راز ماندگاریِ داستانهای بابل همین نگاه ژرف او به انسان است.