ماه رمضان، از دو دیدگاه شخصی و نوعی، اوج عروج انسان است:
*دیدگاه شخصی، ناظر به اوج عروج حضرت رسالت پناهی(ص) است که در لیله القدر ماه رمضان پس از طی آخرین مراحل سیر و سلوک الی الله، به والاترین مقام قرب الهی دست یافت و از سوی پروردگار خلعتِ قاب قوسین او ادنی پوشید و تاج افتخار فاوحی الی عبده ما اوحی بر سر نهاد و به لقب علی خُلق عظیم و رحمه للعالمین مفتخر شد و به اوصاف بشیر و نذیر و داعی الی الله و سراج منیر موصوف گشت و با فرمان اقرء باسم ربک الذی خلق راهنمای آدمیان به راز خلقت و هدف آفرینش شد و با تتمیم مکارم اخلاق بشریت را به آئین الهی عشق و مهر و برادری و دانشوری و معنویت و کمال و رقاء فراخواند و با همه عوامل بازدارنده پیشرفت و کمال مادی و معنوی انسان، به نبرد برخاست و با بر جا گذاشتن معجزه جاوید قرآن مجید و سنت ارجمند خویش و جانشینان بزرگوارش برکارنامه پرفراز و نشیب کاروان نبوت و رسالت، مهر خاتمیت نهاد.
*دیدگاه نوعی، ناظر به اوج عروج اندیشه و احساس وعمل انسان های والایی است که همیشه اعصار و قرون، به پیروی از آن برگزیده خدا با ضیافت الهی هر ساله ماه رمضان و الگوسازی هر روز و هر ماه و هر سال آن در صراط مستقیم الهی گام می نهند. سر بر آستان دوست ازل و ابد می سایند. با شور و اشتیاق، کمر به بندگی و طاعت او می بندند و باعبادت خالق و خدمت به مخلوق، در حد امکان، به اوج عروج لایق انسانی دست می یابند. باشد که چنین باشیم.
این کتاب در هفت فصل تنظیم شده است:به پیشواز موکب نور؛ماه رمضان از زبان پیشوایان ؛ماه رمضان، بهار قرآن؛روزه ماه رمضان ؛دعا در ماه رمضان ،لیله القدر و بدرقه موکب نور.