تمرین معلمی به سلسله فعالیتهای کاربردی و سازمان یافتهای اطلاق میشود که جریان آمادگی دانشجو - معلمان را از دوره آگاهیهای نظری به مرحله اجرای فعالیتهای علمی - کاربردی حرفه معلمی تسهیل و ممکن میسازد. دانشجو - معلمان ضمن گذر فعال و مراقبت شده از این مراحل علی الاصول، باید بتوانند دانشهای نظری و اندوختههای آموزشی خود را با اطمینان و به شیوهای ماهرانه در میدان عمل کلاس درس و آموزشگاه مورد استفاده قرار دهند.
از زمانهایی که موضوع تربیت معلم برای تأمین نیروی انسانی واجد صلاحیت مطرح شده است و مؤسسات و نهادهایی مسئولیت آن را به عهده گرفته اند، برنامه تمرین معلمی نیز با عناوین مشابه در آنها سازمان داشته است. بعضی از این عناوین که در اسناد کتب و برنامههای تربیت معلم مترادف با تمرین معلمی به کار رفته است عبارتند از: تدریس عملی، آموزش عملی، تدریس ورزش، آموزگاری و دبیری، کارآموزی و کارورزی.
اولین اقدام برای تربیت معلم در ایران در مدرسه دارالفنون به سال ۱۲۹۰ هجری شمسی صورت گرفت و درسی تحت عنوان اصول تعلیم در برنامه آن قرار گرفت و اولین برنامۀ تدریس عملی در دارالمعلمین اجرا گردید. تدریس عملی عبارت است از کاربرد عملی اصول و تئوریهای تعلیم و تربیت در جریان آموزش به منظور کسب مهارتهای عملی تدریس و اخذ کفایت و شایستگی معلمی. سال هاست که برنامه تمرین معلمی با عناوین مشابه و مترادف آن در مؤسسات مراکز و دانشکدههای تربیت معلم برای آمادهسازی داوطلبان حرفه معلمی متناسب با شرایط امکانات و سایر عوامل مؤثر بر آن اجرا میشود. مطالعه تاریخچه تربیت معلم و آثار باقیمانده بیانگر توجه اندیشمندان، صاحب نظران، برنامهریزان و کلیه دست اندرکاران تربیت معلم به ضرورت و کارایی برنامه تمرین معلمی است…