در کتاب چگونه داستان را به فیلم نامه تبدیل کنیم جلد دوم به قلم محسن دامادی می خوانیم:
فیلم نامه نویسی کاری آموختنی و تکنیکی است. اما چنان که در مایه ی روحی کسی استعداد نوشت باشد، درخت او بهتر ثمر می دهد. به این اعتبار این تعریف حتی با داشتن مایه و استعداد لازم، بدون تغذیه مناسب و کافی، رشدی انجام نخواهد گرفت. حتی نهالی که استعداد درخت شدن دارد.
استعداد چیست؟ آیا تاکنون به مفهومِ استعداد اندیشیده اید؟ خواندن را ادامه ندهید و دانسته های خود را در ذهن مرور کنید!
در لغت نامه ی دهخدا در مدخلِ استعداد نوشته شده: 1. آماده شدن، آماده گشتن، آمادگی کردن، مهیا شدن، 2. ساختن، 3. قابلیت، گنجایش، ظرفیت، 4. ذوق، قریحه، 5. مزاج
این که هر یک از تعریف های بالا را درباره ی استعداد بپذیریم و استعداد را قابلیت یا قریحه بدانیم و در مدخلِ قریحه بخوانیم قریحه یعنی استعداد پاسخی برای پرسش و کنجکاویِ ما نیست. استعداد چیست؟ چرا بعضی استعدادِ کارهای هنری دارند؟ چرا شاعری مکتب نرفته، استعداد دارد شعرهایی زیبا و برخوردار از قواعدِ فنی شعر بسراید؟ چرا گاه نقشِ نقاش یا کارِ مجسمه سازِ خودساخته ای، بهتر از نقاش و مجسمه ساز سبک آموخته، با مخاطب رابطه برقرار می کند؟ چرا در مواردی فیلم نامه نویس و کارگردان ِ مدرسه نرفته، بهتر از فیلم سازِ دانشگاه رفته، در کارِ خود استعداد دارد و موفق است؟