سبد خرید شما خالی است.
دیوان حکیم ناصربن خسروبن حارث القبادیانی البلخی المرزی با تنظیم و نمونه خوانی و نظارت، جهانگیر منصور، کتابی است که در مقدمه ی آن چنین می خوانیم:
حکیم ناصر خود را در سفرنامه خود قبادیانى مروزى مى خواند. بودن او از قبادیان از اشعار او نیز معلوم است و چنان که گفته شد قبادیان از نواحى بلخ بوده و بدین جهت وى در اشعار خود همه جا از بلخ به عنوان وطن و شهر و خانه و مسکن خویش سخن مى راند و بلخ را به صفت چون بهشت توصیف مى نماید و به هجرت یا هزیمت یا اخراج شدن خود از بلخ اشاره مى کند
نکوهش مکن چرخ نیلوفری را
برون کن ز سر باد و خیره سری را
بری دان از افعال چرخ برین را
نشاید ز دانا نکوهش بری را
چو تو خودکنی اختر خویش را بد
مدار از فلک چشم نیک اختری را
به چهره شدن چون پری کی توانی
به افعال ماننده شو مر پری را
درخت ترنج از بر و برگ رنگی
ن حکایت کند کله قیصری را