کتاب الکی خوش و چهار نمایشنامه کمدی دیگر

لشکری در نمایشنامه های خود که با مقدمه ای از دکتر محمود عزیزی منتشر شده است، به سراغ ادبیات رئالیستی طنزآمیز برای ترسیم موقعیت ها و بیان کلام خود رفته است؛ کلامی که پیش از هر چیز نمایش دهنده موقعیت های اجتماعی ناشی از تفکر زندگی انسان امروز دارد و بر خلاف بستر و موقعیت رخداد طنز آمیز خود، بسیار قابل اعتماد و اعتناست.
لشکری در نمایشنامه های خود در این کتاب بیش از هر چیز سعی کرده تا با کم کردن پرسوناژهای نمایش و تمرکز بر روی دیالوگ به عنوان واحد کلام و ترسیم رخدادها در پلاتوهای کوچک و ساده، بر درون انسان های حاضر در نمایش نامه هایش، تفکر آن ها و نیز نوع نگاه و اندیشه شان و تصمیم گیری های ناشی از آن ها، تمرکز کند.
انسان های نمایشنامه های لشکری همگی بسیار ساده و قابل ترسیم در مختصات ذهنی مخاطبشان هستند. هیچ نوع پیچیدگی ساختاری و ظاهری برای خلق آن ها در نظر گرفته نشده؛ اما بدون اغراق باید اذعان داشت که هیچ کدام از آن ها بر خلاف این ظاهر ساده، انسان هایی قابل پیش بینی نیستند و این مسئله به زیباترین شکل در پایان بندی های لشکری در این چهار اثر قابل رؤیت است.
به عبارت ساده تر هر گاه که مخاطب حس می کند روالی منطقی و قابل حدس در این نمایشنامه پیدا کرده و لذا از ادامه دادن باقی ماجرا امتناع می کند، نویسنده با چرخشی عجیب و زیبا و با استفاده از طنز بیانی، او را به سمتی غیر قابل تصور هدایت می کند و در نهایت با خلق یک پایان کمدی و البته دور از انتظار، او را در پیشگاه متن به تحسین وا می دارد.
نمایشنامه نخست از این مجموعه با عنوان الکی خوش بر پایه همین تفکر بر مدار دو شخصیت با عناوین مرد شیک پوش و ولگرد شکل پیدا کرده است؛ که طی آن در یک رویداد اتفاقی، پس از آشنا شدن این دو شخصیت با هم و پس از اینکه مخاطب حس می کند مرد شیک پوش به دلیل از دست دادن فلسفه و انگیزه زندگی قصد دارد مدتی مانند ولگردها زندگی کند و به همین دلیل در حال بخشیدن تمامی اش به اوست، لشکری با ترتیب دادن صحنه انتزاعی انفجار و کشته شدن مرد ولگرد به تلخ ترین شکل موجود و با هوشمندی ناشی از آگاهی به زبان و موقعیت طنز، پرده از تلاش مرد شیک پوش برای کسب موقعیت مرد ولگرد بر می دارد که در واقع استعاره ای است از منش و شیوه رفتاری وی در زندگی تا پیش از آن.
در نمایشنامه زیارت نطلبیده نیز نویسنده از همین موقعیت برای پایان بندی و به تصویر کشیدن ذهنیت درونی انسان ها و نقش آن در شکل دهی به نیات و درونیات شان پرده بر می دارد.
در نمایشنامه وور وور از این مجموعه تلاش لشکری برای به تصویر کشیدن پاره ای دیگر از سیاهی های زندگی اجتماعی معاصر که در این موقعیت وارونه جلوه دادن یه معضل اجتماعی و تلاش انسان ها برای کلاه بر سر هم گذاشتن به زبان طنز و در قالب دیالوگ میان چهار نفر به تصویر کشیده شده است.
یک بحث داغ فرهنگی، وور وور و کافیه فقط چند لحظه فکر کنی از دیگر نمایش نامه های این مجموعه هستند.

• مرگ یزدگرد [مجلس شاه کشی] ~بهرام بیضایی
• چهار صندوق (نمایشنامه) ~بهرام بیضایی
• افرا، یا، روز می گذرد [نمایشنامه] ~بهرام بیضایی
• شب هزارویکم [نمایشنامه] ~بهرام بیضایی
• دویدن در میدان تاریک مین : نمایش نامه در چهار پرده ~مصطفی مستور، یوسف امیرکیان(زیرنظر)
• موارد بیشتر (2473)

• امضای اول: مجموعه نمایشنامه ی کاندیداهای دوره ی اول مسابقه ی نمایش نامه نویسی امضا ء سال 1399 ~مهدی غلام حیدری، فارس باقری، امیر لشکری، محمدحامد لطفی، سهیل بزرگی ویزنه نوبت
• فراموشی است رسم آدمیزاد ~امیر لشکری