سبد خرید شما خالی است.
در این کتاب دو رهیافت به ادبیات جهانی ارایه شده است که، هر دو، اصطلاِح ادبیات جهانی را برای درک ادبیات ملی احیا میکنند. برای رسیدن به این هدف، هر دو به استعاره های اقتصادی متوسل میشوند. از سوی دیگر، کازانووا مفهوم اقتصاد جهاِن برودل را فرض میگیرد و معتقد است که این نابرابری در درجه ی اول در انباشت سرمایه ی فرهنگی ظهور میکند. از نظر ساختاری، اگر نابرابرِی مرکزپیرامون ساختار درونٍی نظاِم واحِد مورتی را تعریف میکند، در دید کازانووا نوعی مکانیسم قدرت عامل اصلی است، به طوری که عدم تقارن آن ساختار سلطه ی فرهنگی را تعیین میکند. زیِر سلطه بودن معادل است با محروم بودن از دسترسی ادبی در مقیاس جهانی. لذا از نظر هر دو، ادبیات جهانی عرصه ی نزاع است. برای مورتی نزاع برای رسیدن به استیلای نمادین و برای کازانووا نزاع برای رسیدن به مشروعیت.