سبد خرید شما خالی است.
کهن ترین قواعد دستور زبان از شبه قاره هند است که پانصد سال پیش از میلاد مسیح برای زبان سنسکریت تدوین شده و پژوهش های ارزنده دانشمندان صرف و نحو هند، به ویژه پانینی که در قرن چهارم قبل از میلاد می زیسته، سخت مشهور است. در مغرب زمین، واضع دستور، یونانیانند که نخستین بار در قرن پنجم پیش از میلاد، بخشی از قواعد زبان خود را تدوین کردند و بعدها به تکمیل آن پرداختند و ارسطو میان دستور و منطق، پیوند کامل برقرار ساخت. رومیان نیز در سدۀ نخست پیش از میلاد، برای زبان لاتین، قواعد صرف و نحو نگاشتند.