اریک فروم، که در سال ۱۹۰۰ در آلمان به دنیا آمد و در سال ۱۹۸۰ در سوئیس درگذشت، یک روانشناس اجتماعی، فیلسوف و نویسنده بسیار تاثیرگذار بود. او معروفترین نمایندهی مکتب فرانکفورت بود و کارهایش عمدتا بر پایهی نظریات مارکسیستی و فرویدی توسعه یافته اند.
فروم در دانشگاه فرانکفورت روانشناسی، جامعهشناسی و فلسفه خواند و در ۱۹۲۲ میلادی در این رشته دکترا گرفت. او در طول زندگی حرفهای خود، در دانشگاههای مختلفی در اروپا و آمریکا تدریس کرد.
او معروف به کارهای نظری و فلسفی خود در زمینههای متنوعی از جمله روانشناسی، اخلاق، جامعه شناسی، تاریخی و دینی است. کتابهای او به زبانهای مختلفی ترجمه شدهاند و به سراسر دنیا سرایت کرده اند.
«هنر عشق ورزیدن» یکی از معروفترین کتابهای فروم است. در آن او میکوشد که تحلیلی تازه و عمیق از مفهوم عشق ارائه دهد. او به تعریفهای مختلفی از عشق میپردازد و آنها را با دقت مورد بررسی قرار میدهد. فروم معتقد است که عشق بیش از یک احساس گذرا، یک «فعل» است که باید به آن تمرین کرد.
فروم در کتابهای دیگری نیز مانند «انسان فروشنده» و «انسان برای خود میآفریند» به بررسی مفهوم انسانیت و چالشهایی که با آن مواجه است پرداخته است. این آثار با محبوبیت زیادی مواجه شدهاند و اریک فروم را به یکی از تاثیرگذارترین اندیشمندان قرن بیستم تبدیل کرده اند.