... عنوان کتاب، با اصرارش بر فمینیسم ها به صورت یک اسم جمع، موردی به جاست. غلط گیر املایی کامپیوتر من این جمع خاص را نمی شناسد و از من می پرسد: آیا مطمئن هستید؟ چه پرسشی! من مطمئن هستم که آن جمع عمدی است، من واقعاً قصد داشتم بنویسم فمینیسم ها، نه فمینیسم. اما نمی دانم چرا کامپیوتر آن را دوست نداشت، چنانکه بسیاری از اسم های معنی جمع را که در آن تایپ می کردم دوست نداشت. احتمالاً واژه پذیرفته نمی شود زیرا فرهنگ لغتی که غلط گیر املایی از آن گردآوری شده شامل فمینیسم به صورت جمع نیست. هیچ چیز خاصی که غلط باشد در آن وجود ندارد. فرهنگنامه ها غالباً جمع ها را در بر ندارند. اما دقیقاً شاید فرهنگنامه ها یک ابزار سیاسی باشند که روابط قدرت را باز می تابانند یا باز می آفرینند: اگر واژه ی فمینیسم ها وجود نداشت، پس من نمی بایست آن را به کار می بردم زیرا یک لغت اختراعی است (یک واژه ی جدید) و در نتیجه یک غلط مصطلح (نقصی در زبان، شیوه های بد زبان شناختی). آن واژه ای نامناسب است و این احساس نامناسب بودن، طریقه ای است برای نظم دادن و محدود کردن چهارچوب ادراکی من از جهان. شکل جمع فمینیسم ها سیاسی است زیرا این تصور را که فمینیسم یک طبقه بندی منفرد با حدود روشن و جای گرفته در یک فضای معناشناختی واحد است، در هم می ریزد. شکل جمع، این طبقه بندی را به عنوان چیزی بالقوه متجاوز یا ویرانگر بازنویسی می کند. اگر بیش از یک فمینیسم وجود دارد، فمینیسم ها ممکن است هر جا باشند، ممکن است هر کاری انجام دهند، ممکن است مثل بیماری های واگیردارِ بدخیم شیوع یابند، ممکن است غیر قابل جلوگیری باشند. البته این امتیاز است. فمینیسم ها متعدد هستند. و در عین حال که این کتاب ممکن است دیدگاه های خودش را داشته باشد، فریب این فکر را نمی خورد که حرف آخر را زده است...