سبد خرید شما خالی است.
در این کتاب، بتهوون تفکر خلاق و هنرمندانه ی خود را نشان داده است. وصیت او به مردم زمانه جز این نیست که با گوش سپردن به موسیقیِ او راهی برای التیام رنج های خود بیابند و از ورطه ی هلاکت به ساحل سلامت رهسپار شوند. حساسیت او نسبت به موسیقیِ امثال روسینی از چنین بینش اجتماعی ای قوت می گرفت. در نظر او، موسیقی روسینی به واقع هنریو مترقی نبود. بتهوون درباره ی زندگی زناشویی نیز معیارهای خاصی داشت و هیچ گاه همسری اختیار نکرد. رؤیای جهان دیگری را داشت و چون دیگر هنرمندان، آن را در آثارش بازآفرید...