میشل پرونه نویسنده، کارگردان و بازیگر در 1941 در فرانسه به دنیا آمد و در رشته ی ادبیات کلاسیک تحصیل کرد. او در حال حاضر استاد دانشگاه لومیر-لیون 2 است و با ایف گورملون کارگردان تئاتر همکاری نزدیکی داشته است. پرونه در سال 1992 در نمایشنامه ی درس اثر اوژن یونسکو به کارگردانی ایف گورملون و در سال 1996 در نمایش بئاتریس و فرانسیسکو اثر ژ.پ اسپیلمونت به کارگردانی فرانسیسکو پولیزی بازی کرد. در سال 1998 همراه با ایف گورملون نمایشنامه ی آبل و بلا اثر روبر پنژه را به صحنه برد. در سال 2001 به عنوان دراماتورژ در نمایشنامه ی ژرژ داندن اثر مولیر با ایف گورملون همکاری کرد. از آثار نوشتاری او می توان به تحلیل متن نمایشی، خواندن هوس های ماریان اثر آلفرد دو موسه، ساخت تئاتر و تئاترهای ابزورد اشاره کرد.
هدف این کتاب، ارائه ی بعضی از عناصر ضروری، البته بدون در نظر گرفتن دیدگاه خاص کارگردانی اثر، برای خواندن و تحلیل ویژگی های متن نمایشی است. به عبارت دیگر، یافتن مفهوم تئاتری بودن است که چگونه در درون اثر نوشته شده گنجانده می شود و به چه صورتی می توان آن را کشف کرد. این کتاب با حرکتی تدریجی به سوی بطن اثر مکتوب، به جمع بندی مسائل اساسی متن نمایشی می پردازد و به پرسش هایی نظیر: داستان یا حکایتی که از خلاق کنش نمایشی، تعریف می شود، کدام است؟ در چه زمان و مکان روی می دهد؟ از طریق کدام یک از شخصیت ها بیان می شود؟ پاسخ می دهد.