اهمیت تاریخی نور روز را در شکل گیری ساختمانها نمیتوان نادیده گرفت. همواره تأثیرات اقلیمی و موقعیت جغرافیایی و همچنین دسترسی به نور روز از مسائل اساسی طراحی برای معماران بوده است، اما با ورود منابع مدرن نورهای الکتریکی از زمان جنگ جهانی دوم، نیاز به ورود نور طبیعی روز به داخل ساختمان کمتر شد. در بسیاری از پروژههای معماری از قبیل ادارات، مراکز خرید، کارخانه ها، ساختمانهای ورزشی و حتی مدارس با فرض این که اگر هیچ پنجرهای در ساختمان نباشد، عواملی از قبیل سرمایش گرمایش و اکوستیک نیز بهتر حل خواهد شد، ساختمانها به صورت یک جعبه کور یا نیمه کور توسعه یافتند. وضعیت غمانگیز ساختمانهای مدرن که از عناصر طبیعی مانند هوای آزاد، نور خورشید و آسمان دور هستند، برخی از طراحان را واداشته تا یک پنجره توهمی را با الهام گرفتن از تابش نور خورشید به صورت مجازی با نورپردازی الکتریکی ایجاد نمایند. از آنجا که برخی از آپارتمانهای مدرن امروزی فقط یک لانه کبوتر بدون پنجره هستند، از این پنجرههای مصنوعی که فضای خفه کننده ساختمانها را تا حدی تعدیل میکند استفاده میشود. در این طرح ها، از تصاویر درختان با شاخه و برگ با اشکال متنوع نیز استفاده شده است که در اثر وزش باد، پنکه و تأثیر آن بر روی پروژکتور، درختان این پنجره مصنوعی نوسان کرده و باعث جلب توجه بیشتر میشوند…