کتاب حاضر، مشتمل بر سه کتاب مستقل، "پل ریکور"، فیلسوف هرمنوتیک دوران معاصر است. دل مشغولی تمامی آثار این اندیشمند فهم هستی از دریچه ی تازه، یعنی از دریچه ی تاویل متن، او را به پی جویی مناسبات ساختار و معنا و روابط پیچیده ی میان این دو سوق داده است. نگاه فلسفی به نقاط تلاقی و تماس ادبیات فلسفه، تحلیل امکانات و ظرفیت های حکایت از رهگذر تامل در باب مقوله ی زمان و کاوش در باب نوآوری معنا شناختی به مدد استعاره، شاکله های اساسی این اثر... را شکل داده است. کتاب حاضر نظریه ی راویانگی را که در قسمت "زمان و حکایت" ارائه شده است، این بار نه در عرصه ی حکایت تاریخی که در عرصه ی حکایت تخیلی مطرح می کند. تجزیه و تحلیل پیکر بندی زمان در حکایت تخیلی و از طریق آن، موضوع اصلی این کتاب است و با پی گیری تغییرات گذشته و اخیر و عملیات پیرنگ سازی به سه مقوله پرداخته: الگوهای منطق حکایت که در مکاتب مختلف ساختارگرایی ارائه شده است. بازی با زمان و بحثی که دیالکتیک ارتباط کلامی و گزاره می گشاید، راه یابی اثر داستانی به دنیاهای تخیلی ای که در آن، زمان خود هدف اصلی است".