کتاب کیمیاگر

نرگس و دریاچه

کیمیاگر کتابی را که از یک همسفر گرفته بود، در دست داشت کتاب جلد نداشت. اما او نام نویسنده را در صفحه ی اول آن یافت: اسکار وایلد... و کتاب را ورق زد، تا به داستان نرگس رسید. کیمیاگر افسانه ی نرگس را بدین گونه شنیده بود که جوان زیبارویی هرروز به ساحل دریاچه می رفت و در آئینه ی آب ها خم می شد تا چهره ی زیبای خود را تماشا کند. و آن چنان مفتون زیبایی خود شده بود، که یک روز وقتی می خواست صورت خود را در آب دریاچه ببیند، پایش لغزید و در آب افتاد و غرق شد. و در آن جا که او به آب افتاده بود، گلی روئید که آن را نرگس نام نهادند.

و این، پایان داستان بود. اما اسکار وایلد به سبک خود، داستان را این گونه به پایان رسانده بود ...

نویسنده برزیلی پائولو کوئیلو یکی از تاثیر گذارترین نویسندگان زمان ماست. کتاب های او در بیش از 165 میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته است، در 170 کشور منتشر شده و به 80 زبان ترجمه شده است. او در سال 1947 در ریو دو ژانیرو متولد شد و طولی نکشید که کار خود را به عنوان نویسنده آغاز کرد. او به عنوان کارگردان، بازیگر تئاتر، ترانه سرا و روزنامه نگار فعالیت کرد. همکاری او با آهنگساز و خواننده برزیلی، رائول سایگزاس، بزرگترین آهنگ های راک کلاسیک را به برزیل ارائه داد. در سال 1986، یک جلسه ویژه او را به سمت ملاقات سنت جیمز کامپستلا (در اسپانیا) سوق داد. مسیرش به سانتیاگو تنها یک ملاقات معمولی نبود، بلکه نقطه عطفی در وجود او بود. یک سال بعد، او یک رمان بیوگرافی شخصی با عنوان "زیارت" نوشت که به عنوان آغاز حرفه اش در نظر گرفته می شود. در سال بعد، کوئیلو «کیمیاگر» را منتشر کرد. فروش اولیه کم آن نخستین ناشر او را متقاعد کرد که رمان را رها کند، اما این کتاب تبدیل به یکی از بهترین کتابهای برزیلی در تمام دوران شد. عناوین دیگر عبارتند از:  «بریدا» (1990)، «والکری ها» (1992)، «کنار رودخانه پریدا نشستم و گریستم» (1994)، منتخب  بهترین مطالبش که در روزنامه برزیلی Folha de S. Paulo تحت عنوان «مکتوب» به چاپ رسید (1994)، تالیف متون «اصطلاحات» (1995)، «پنجمین کوه» (1996)، «کتاب راهنمای جنگجوی نور» (1997)، «ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد» (1998) «شیطان و خانم پریم» (2000)، مجموعه داستان های سنتی با نام «داستان هایی برای والدین، کودکان و نوه ها» (2001)، «یازده دقیقه» (2003)، «زهیر» (2005)، «مانند رودخانه جاری» (2006)، «جادوگر پورتوبلو» (2006)، «برنده تنهاست» (2008)، «الف» (2010)، «دست نوشته های آکرا» (2012) و «خیانت» (2014). او جوایز بین المللی معتبر زیادی دریافت کرده است. او از سال 2002 عضو انجمن آکادمی ادبیات برزیل و از سال 2007 عضو سازمان ملل متحد می باشد. در سال 2009 او رکورد جهانی گینس را برای پرترجمه ترین نویسنده برای همین کتاب (کیمیاگر) دریافت کرد. مردی که پشت نویسنده است، دوست دارد درباره کیودو - یک تیراندازی خیالی بنویسد و آن را انجام دهد. او عاشق خواندن، راه رفتن، فوتبال و کامپیوتر است. بدین معنی که او همیشه ارتباط نزدیکی با خوانندگانش داشته است و به لطف رسانه های جدید، بازخورد باورنکردنی از آنها دریافت کرده است. طبق گفته مجله Forbes پائولو دومین شخصیت برجسته در توییتر در سال 2010 بود و نویسنده ای با بیشترین تعداد دنبال کننده در رسانه های اجتماعی است.

• کیمیاگر ~پائولو کوئیلو، فرزانه فرزاد (مترجم)، مریم رستم زاده(مصحح)
• ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد ~پائولو کوئیلو، دل آرا قهرمان (مترجم)
• دستنوشته های آکرا ~پائولو کوئیلو، دل آرا قهرمان (مترجم)، شهلا ارژنگ (ویراستار)
• کیمیاگر ~پائولو کوئیلو، دل آرا قهرمان (مترجم)
• سفر به دشت ستارگان ~پائولو کوئیلو، دل آرا قهرمان (مترجم)
• موارد بیشتر (209)

• کیمیاگر ~پائولو کوئیلو، فرزانه فرزاد (مترجم)، مریم رستم زاده(مصحح)
• ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد ~پائولو کوئیلو، دل آرا قهرمان (مترجم)
• دستنوشته های آکرا ~پائولو کوئیلو، دل آرا قهرمان (مترجم)، شهلا ارژنگ (ویراستار)
• کیمیاگر ~پائولو کوئیلو، دل آرا قهرمان (مترجم)
• سفر به دشت ستارگان ~پائولو کوئیلو، دل آرا قهرمان (مترجم)