توصیه میشود در کنار آموزش در کلاس درس و انجام تمرینهای پیشنهادی، فعالیتهای حرکتی را هم بین ساعات کلاسی و در کلاس بگنجانید. این بدین معنی نیست که ساعتی طولانی را به فعالیت حرکتی اختصاص دهید، مانند زنگ ورزش، بلکه منظور ارائهی فعالیتهای حرکتی کوتاه در بین فعالیت کلاسی است. در پایههای اول و دوم دبستان، دانش آموزان زودتر خسته میشوند و دقت و تمرکز لازم را برای یادگیری از دست میدهند. برای تجدید قوا و بالا بردن دقت، توجه و یادگیری مطلوبتر آنان، کافیست برای چند ثانیه از آنها بخواهید از جایشان بلند شوند و به اطراف توجه کنند، با دستها فعالیتهای کششی انجام دهند، بدنشان را کش و قوس دهند، در محل نشستن جابه جا شوند، حرکت کنند و در کلاس قدم بزنند و پانتومیم اجرا کنند.
گوتین و دیجنارد (۱۹۶۸) در تحقیقاتشان به این نتیجه رسیدند که انجام فعالیت بدنی ملایم قبل از یادگیری عمل جمع در ریاضی میتواند مؤثر باشد؛ در حالی که انجام فعالیت شدید بدنی قبل از یادگیری تأثیر منفی میگذارد. همچنین در تحقیقی که کرنبای (۱۹۶۸) انجام داده، نشان داد توانایی یادگیری ریاضیات در کودکانی که بعد از دوچرخه سواری بلافاصله به یادگیری میپرداختند تا ۴۵ درصد افزایش یافت. تحقیقات کلارک (۱۹۸۰) نشان میدهد برخی فعالیتهای خاص چرخشی در کلاس، به هوشیاری، توجه و آرامش منجر میشوند دانش آموزانی که در کلاس صندلی خود را روی دو پایهی عقب حرکت میدهند، غالبا مغز خود را با حرکتی تحریک میکنند که فعال کنندهی دهلیز گوش (داخلی) است. چون این فعالیت برای دانش آموزان خطر آفرین است، توصیه میشود که آموزگاران به طور هدفمند فعالیتهای حرکتی را با یادگیری تلفیق کنند. این تلفیق چیزی بیش از فعالیتهای عملی را دربر میگیرد و نیکوست بین ساعات آموزشی در کلاس درس، برای ایجاد تمرکز و دقت بیشتر دانش آموزان فعالیتهای حرکتی انجام شوند.