نیکولو ماکیاولی، از رجال نامدارعهد رنسانس ایتالیا، نویسنده کتاب های معروف شهریار و گفتارها و کسی که در مطالعه اندیشه سیاسی غرب به مثابه یک نقطه عطف مورد تامل قرار می گیرد، نخستین اندیشمند و متفکر سیاسی غرب است که سیاست مدرن را در تضاد با سنت اخلاقی - مذهبی اروپای قرون وسطی بنیان نهاد.
در حقیقت، آنچه ماکیاولی را صاحب شهرت ساخته اندیشه های متفاوت او است که وی را به روشنی اندیشمندی مبلغ و پشتیبان سیاست تمرکز قدرت نشان می دهند، همان اندیشه هایی که موجب شد ملقب به معلم اهریمنی، آموزگار شرارت، فیلسوف شیطانی شود و همان باورها و تفکراتی که سبب شد از سویی، برخی متدینان و الهیون نوشتارهای او را مواعظ شیطانی بخوانند و از دیگر سوی، شماری از فلاسفه و اندیشمندان آرای او را توجیه گر منافع قدرتمندان، زورمداران و توجیه کننده کاربرد هر وسیله ممکن برای نیل به هدف بدانند.