هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای دیداری بر بهبود مهارتهای دیداری (حافظه دیداری-ادراک دیداری-توالی یداری) است. پژوهش حاضر، مطالعه ای از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و از نظر هدف کاربردی است. برای این منظور از بین دانش آموزان پایه دوم ابتدایی دبستان های دولتی پسرانه ناحیه یک شهر یزد 20 نفر باتشخیص اختلال نوشتن به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. جهت اندازه گیری مهارتهای دیداری در این پژوهش از ابزارهای آزمون آندره ری، آزمون کیم کاراد، آزمون توالی دیداری- ترسیمی و هم چنین پرونده بالینی دانش آموزان استفاده گردید. برنامه ی آموزش تمرین مهارتهای دیداری (متغیر مستقل) بر روی گروه آزمایش اجرا شد و برای بررسی نتایج از روش کواریانس یک راهه (آنکوا) استفاده شد. نتایج پژوهش بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری را نشان داد (کمتر از 0/05) به عبارتی نتایج نشان داد که آموزش تمرین مهارتهای دیداری موجب ارتقا سطح ادراک، حافظه و توالی دیداری و به تبع آن بهبود نوشتن در دانش آموزان شده است.