پاراگرافهای بعدی، آناتومی و فیزیولوژی اندامهای جنسی زنان را از منظر بالینی مورد بحث قرار میدهند. یک پزشک برای کامل کردن تشخیص کژکاری جنسی زنان باید دنبال چه چیزی باشد؟ معاینه دستگاه تناسلی خارجی و داخلی زنان در مشاورههای جنسی معمولا نادیده گرفته میشود، مخصوصا وقتی شکایت به کژکاریهای جنسی مربوط شود. با وجود این، معاینه بالینی میتواند بسیار آگاهی بخش باشد؛ نه فقط به دلیل ارتباط تنگاتنگ عوامل زیست شناختی و روان جنسی، بلکه یک بالینگر میتواند اطلاعات متنوع و گستردهای را به دست بیاورد. دستگاه تناسلی را میتوان به دو قسمت تقسیم کرد: ژنیتالیای داخلی (واژن)، سرویکس رحم، لولههای فالوپ و تخمدانها و ژنیتالیای خارجی یا وولوا مونس، پوبیس، کلیتوریس لابیا ماژور و مینور (که ساختارهای اطراف شکاف اوروژنیتال هستند). این فصل اندامهایی را که مستقیما در فیزیولوژی پاسخ جنسی دخالت دارند توضیح میدهد. شاید رحم در ارگاسم نقش داشته باشد ولی پژوهشهایی که باهدف بررسی تأثیر هیسترکتومی بر عملکرد جنسی زنان انجام گرفتهاند، به نتیجه واحدی نرسیدهاند. جالب توجه است که پیشرفت عمدهای در زمینه آناتومی جنسی زن مخصوصا تصویرسازی نمایشی واژن دیستال صورت گرفته است. منبع اصلی در این زمینه کارهای کونل (Connell) است. این امر ممکن است پیشرفتهای بیشتری را در زمینههای مرتبط با سلامت و آموزش جنسی زنان به همراه داشته باشد. ما ابتدا آناتومی واژن دیستال را مورد توجه قرار میدهیم تا بتوانیم عملکرد جنسی زنان را راحتتر متوجه شویم و سپس به سراغ سایر قسمتهای باقیمانده میخواهیم سپس نوروبیولوژی عملکرد جنسی زنان مورد بحث قرار میگیرد و در نهایت فیزیولوژی برانگیختگی و ارگاسم توضیح داده میشود.