کتاب «چشمهای بسته از خواب» اثر محمد چرم شیر، یکی از آن کتابهایی است که بر خلاف ظاهر نخستینش، درونی پر از زیباییهای غیرقابل پیش بینی دارد. این مجموعه نمایشنامه با دو قطعه متفاوت، خواننده را وارد دو جهان متفاوت از تصویربرداری، احساس و تاثیر میکند.
اولین نمایشنامه، هم نام با کتاب، «چشمهای بسته از خواب» است. بازخوانی زیبا و هوشمندانهای از قصه «نویسندهام قاتل است» نوشته برنارد مالامورد. در این بازخوانی، چرم شیر به نمایشی پرتنش و عمیق پرداخته که دیالوگهای کوتاه و پیاپیاش خواننده را میکشاند و به گونهای در فضایی عصبی و متشنج جای میدهد. در این نمایشنامه، دیالوگها با توان خود، همه چیز را نقل میکنند.
اما نمایشنامه دوم، «عبدل میمون لات پاکوتاه»، همان طور که از نام آن پیداست، یک هجویه است و به نوعی از جنس کمدی پلیسی. این اثر در یک محله خاص روایت میشود، جایی که همه اهالی در تماس مستمر با یکدیگر هستند. در این میان، چرم شیر به طرز فوق العادهای روابط خانوادگی و اجتماعی را با هم آمیخته، و با یک طنز نرم ولی تیز، نقدهایی به مناسبات موجود اجتماعی وارد میکند.
اگرچه هر دو نمایشنامه از نظر موضوعی و سبک با هم تفاوتهای زیادی دارند، اما چیزی که هر دو را به یکدیگر پیوند میزند، نوع نگارش نویسنده است. چرم شیر با زبانی خاص و گویا، هر دو داستان را به خوبی ترسیم کرده و خواننده را وارد دنیای خود میکند. این کتاب نه تنها به دلیل دو نمایشنامه موجود در آن بلکه به خاطر توانایی چرم شیر در نگارش و ایجاد داستانهای موثر و جذاب، یکی از اثرات برجسته در حوزه نمایشنامهنویسی معاصر میباشد.