در سال ۹۹ هجری عمر بن عبدالعزیز به خلافت رسید. او در دوران خلافت بسیار کوتاه خود، سیرهای متفاوت با خلفای قبل از خود در پیش گرفت. از جمله با احساس خطر نسبت به از بین رفتن سنت و حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله، فرمانی خطاب به عامل خود در مدینه - به نام ابوبکر محمد بن حزم انصاری - صادر کرد و از او خواست که به کتابت حدیث و سنت رسول خدا صلی الله علیه و آله اقدام کند. به گفته برخی از محققان، او نظیر این فرمان را جهت محمد بن شهاب زهری (م ۱۲۴) و نیز حکام سایر ولایات صادر کرد. به این ترتیب، تدوین حدیث که قبل از آن به صورت نا منظم و یا مسئلهای شخصی از سوی برخی از محدثان صورت میگرفت، جنبهای رسمی به خود گرفت. به عقیده آیت الله صدر، گرچه صدور فرمان عمر بن عبدالعزیز در نگارش حدیث مطلبی مسلم است، اما از امتثال امر عمر بن عبدالعزیز توسط ابن حزم نشانی در دست نیست؛ زیرا مدت خلافت او بسیار کوتاه بود و فرصتی جهت پیگیری فرمان خود نیافت...