کتاب حاضر برای اولین بار به صورت جزوه ای در سال ۱۳۴۵ برای هنرجویان موسیقی هنرستان ملی موسیقی تنظیم گردید. پورتراب در این کتاب با زبانی ساده و علمی به توضیح تئوری موسیقی در ۷ فصل پرداخته است. شوپنهاور موسیقی را عالی ترین هنرها می داند چون بیش از سایر آن ها از قید هدف های غیر هنری آزاد است. مهم ترین عاملی که به معنای اعم، پایه و اساس جدی در آموزش موسیقی به کار می رود، سلفژ است که از دو قسمت عمده تشکیل می شود:
1- قسمت عملی 2- قسمت نظری (علمی)
قسمت عملی شامل خواندن و تلفظ نت ها به شکل آوازی و به شکل وزن خوانی و قسمت نظری شامل شناخت کلیه ی علامت ها و قواعدی است که در طی قرون متمادی به منظور اجرای هرچه دقیق تر موسیقی به تدریج ابداع شده و تکامل یافته اند تا بتوان شناخت هنری را که واقعیتی درونی است و بیشتر جنبه ی عاطفی دارد با این علامت ها و قواعد، به شناخت علمی تبدیل نمود.