سبد خرید شما خالی است.
اسطوره ها تا روزی که با زندگی محسوس و عملی جامعه خود مربوط باشند در میان توده مردم حیات دارند، و روزی که با این شرایط تطبیق نکنند، از زندگی توده مردم خارج می شوند و از آن به بعد در زندگی روشنفکرانه، در ادبیات، فرهنگ، مطالعات و این ها می توانند وارد بشوند و ادامه حیات بدهند. آنها را دیگر توی قهوه خانه ها نمی خوانند، دیگر سربازها در میدان جنگ شاهنامه نمی خوانند، دیگر مادرها ممکن است برای بچه هایشان احیانا قصه های دیگری را تعریف بکنند، برای این که شرایط تغییر کرده است. بحث فقط سر این است که من این را مسئله قابل تاسف نمی دانم، این جبر زندگی اسطوره است.