کتاب پلیس علمی (کشف علمی جرایم)

الف) عکاسی از مجرمان

از همان ابتدای ظهور صنعت عکاسی، عکس به عنوان یک وسیله مؤثر برای تشخیص هویت افراد مورد توجه و استفاده دست اندرکاران کشف جرایم و تشخیص هویت قرار گرفت. اولین عکس پلیسی در سال ۱۸۴۳ در بروکسل از یک مجرم تهیه شده است. اهمیت عکس از آن نظر است که ممکن است انسان در حالی که به کسی یا چیزی نگاه می کند، به علت عدم تمرکز حواس، کمی وقت، خستگی، عدم دقت، ضعف بینایی، کور رنگی، شب کوری، کمی نور و غیره، نتواند تمام یا قسمتی از جزئیات آن را ببیند و یا به خاطر بسپارد، ولی عکس می تواند برای همیشه یک خاطره زنده و گویا از سوژه مورد نظر در خود ضبط کند و در مواقع ضروری در معرض دید قرار دهد و جزئیاتی را که احتمالا به دلایل فوق و در برخورد اولیه از چشم کسی دور مانده یا فراموش شده است ارائه نماید. آلفونس برتیون جزء اولین کسانی بود که برای افزایش دقت و سرعت کار شناسایی مجرمان، عکس آنها را روی کارت مشخصات تن پیماییشان الصاق می کرد.

در ابتدا فقط یک عکس از روبه رو (عکس رخ) از مجرمان گرفته می شد؛ ولی بعدها در عمل مشاهده شد که عکس رخ به تنهایی برای تطبیق با قیافه اشخاص مظنون و شناسایی آنها کافی نیست؛ زیرا در این نوع عکس ها حالت پیشانی (صاف، قوسی، متمایل به عقب و غیره) زاویه بین پیشانی با تیغه بینی و حالت تیغه بینی کوچک ، معمولی، نوک عقابی و غیره و علایم خاصی که ممکن است روی گونه برخی اشخاص باشد از قبیل سالک، خال و آثار زخم و بالاخره از همه مهمتر شکل لاله گوش که وسیله مؤثری برای تمیز و تشخیص اشخاص از یکدیگر است - به طور دقیق قابل تشخیص و مقایسه نیست؛ بنابراین لازم شد که علاوه بر عکس رخ یک عکس هم از نیمرخ سمت راست صورت مجرمان گرفته شود تا موارد یاد شده قابل مشاهده و تشخیص باشد. افزون بر آن در مواقعی که اشخاص فردی را فقط از پهلو نیم رخ دیده باشند، شناسایی بعدی وی از روی عکس نیم رخ سهل تر و از دقت بیشتری برخوردار است.

• کشف علمی جرایم ~ولی الله انصاری، احترام صالح (ویراستار)
• پلیس علمی (کشف علمی جرایم) ~مهدی نجابتی
• پلیس علمی (کشف علمی جرایم) ~مهدی نجابتی
• پژوهش های کارآگاهی: بررسی صحنه های جرم و جنایت ~الیزابت اسنوک هریس، رضا روحانی (مترجم)
• حقوق جزا: کشف جرم ~جعفر بوشهری
• موارد بیشتر (50)

• پلیس علمی (کشف علمی جرایم) ~مهدی نجابتی