کتاب اهریمن های مردمی و هراس های اخلاقی

اطلاق اصطلاح هراس اخلاقی بر یک چیز، بدین معنی نیست که آن چیز وجود ندارد یا اصلا اتفاق نیافتاده است و واکنش نسبت به آن، بر اساس خیال، جنون، توهم و پندار یا فریب از سوی صاحب قدرت صورت می گیرد. با این حال، لازمست تا به دو مفروضه مرتبط نیز توجه شود این که نسبت دادن برچسب هراس اخلاقی به معنای آن است که گستره و اهمیت "چیزها" (الف) به خودی خود (در مقایسه با دیگر منابع قابل اعتمادتر، معتبرتر و عینی تر) و یا (ب) در مقایسه با دیگر مسایل جدی تر، مورد اغراق قرار گرفته اند. این برچسب زنی، برخاسته از امتناع ارادی لیبرال ها، تندروها و چپ گراها از جدی گرفتن اضطراب های عمومی است. در عوض، آنها در حال تکمیل یک دستور کار درست سیاسی یعنی کم بها کردن ارزش ها و دغدغه های اخلاقی سنتی هستند.

اهداف مربوط به هراس های اخلاقی معمولی، اهدافی قابل پیش بینی هستند و لذا از قالب های بسیار پراکنده ای برای ارایه آنها استفاده می شود. به عنوان مثال، هم جدید می باشند (در حالی که احتمالا مسکوت هستند اما به سختی قابل تشخیص اند؛ به شکلی گمراه کننده معمولی و عادی هستند اما به سمت افق اخلاقی می خزند) و هم قدیمی هستند (نسخه های پنهان شده سنت و شرارت های معروف). به خودی خود، مخرب هستند اما نشانه هایی هشداردهنده از واقعیت و شرایطی عمیق تر و شایع تر نیز می باشند. شفاف هستند (هر کسی می تواند ببیند چه اتفاقی می افتد) و در عین حال تیره و کدر می نمایند: متخصصان صاحب اعتبار باید از مخاطرات پنهان در پس ظاهری بی زیان سخن بگویند (رمزگشایی از یک ترانه راک برای فهم این که چگونه ممکن است به یک کشتار مدرسه ای منجر شود).

• آسیب شناسی اجتماعی (جامعه شناسی انحرافات) ~هدایت الله ستوده
• آسیب شناسی اجتماعی (جامعه شناسی انحرافات اجتماعی) ~رحمت الله صدیق سروستانی
• جامعه شناسی ایران: جامعه کژمدرن ~حمیدرضا جلائی پور
• آسیب شناسی اجتماعی با نگاهی به ادیان ~جواد اژه ای
• جامعه شناسی انحرافات اجتماعی ~منوچهر محسنی
• موارد بیشتر (123)