کتاب هدیه ی ولنتاین

سارا عرفانی در مقام نویسنده از همان نخستین آثار منتشر شده خود، تکلیفش را با مخاطبش روشن کرده است. خط و فکرش را در لفافه نمی پیچد و از مخاطب نمی خواهد که به اما و اگر و ایما و اشاره سعی کند تا به اندازه تار مویی از او و اندیشه مستتر شده در داستان هایش سر در آورد؛ حرف حساب او در داستان نویسی یک کلمه است و بس و آن هم چیزی نیست جز آموزش زندگی مؤمنانه در عصر مدرن.
شگرد عرفانی در داستان کوتاه نویسی بر چند مبنا استوار شده است. نخست این که او در ابتدای بیشتر داستان هایش، توصیف شخصیت و موقعیت و به عبارت دیگر شخصیت سازی و صحنه پردازی را تؤامان پیش چشم مخاطبش می آورد. داستان های او به طور عمده از شخصیت هایی امروزی و در لوکیشن هایی عادی و باورپذیر شکل و ساختار پیدا می کند و پس از جلو بردن داستان، در همان بخش های نخست داستان گره اصلی نهفته در داستان و اندیشه خودش را پیش چشم مخاطبش می گذارد که چیزی نیست جز انتقاد و یا اعتراض و یا تعجب و حس سؤال داشتن شخصیت داستان نسبت به موقعیتی که در آن قرار دارد.
دومین و کاری ترین شگرد او در داستان کوتاه که شاید بتوان از آن به عنوان یکی از اصول حرفه ای داستان کوتاه نویسی نیز یاد کرد؛ خلق پایان بندی های شگفت انگیز در داستان هایش است. انسان های داستان های عرفانی برای دست یابی به موقعیتی دین مدارانه و آرمانی و یا برای به نتیجه رساندن پروسه فکری و روانی خود که در بستر اندیشه دینی شان خلق شده، در پایان هر یک از داستان ها به تحولی بزرگ و یا موقعیتی بکر راهنمایی می شوند؛ که مهم ترین کارکرد خلق این چنین صحنه هایی برای مخاطب، آشنایی با چگونه اندیشیدن و متفاوت اندیشیدن در بستر زندگی هزار رنگ جوامع امروزی است.
عرفانی در هدیه ولنتاین به شدت اهل ساده نویسی و دور شدن از اغراق های متداول است؛ او و موقعیت های داستانی اش بسیار ساده و قابل فهم هستند و شاید از فرط همین عادی بودن است که مخاطبانش را دچار نوعی شگفتی می کند.
جدای از همه این ها، عرفانی و داستان هایش اهل شعار دادن و تقسیم زیستی و تفکری فرد به دو بخش سفید و سیاه نیست؛ بلکه بالعکس سعی دارد تا باور زیست و زندگی مؤمنانه را با کلام لطیف و نرم و آرام و در عین حال جذاب و تعلیق گونه به پیشگاه مخاطبش تقدیم کند. این شیوه ارائه از سویی نمایانگر باور استوار نویسنده در انتخاب چهارچوب های فکری داستانش و از سوی دیگر استفاده از ابزار های تحریک کننده و نه تهییج کننده برای ایجاد ارتباط داستانی با اوست.
در بخشی از کتاب می خوانیم:
صدای باز شدن در پارکینگ را که شنید، با سرعت صفحه هایی را که باز بودند، بست و از اینترنت بیرون آمد. کابل مودم را جدا کرد و به طرف اتاقش دوید.
از مدرسه که آمده بود، جلوی در خانه ی همسایه طبقه ی اول، کمی این پا و آن پا کرده بود. شک داشت؛ اگر به مامان یا بابا حرفی میزدند خیلی برایش بد می شد. از طرفی نمی توانست اینترنت را بیخیال شود. زنگ زده بود و وقتی دختر همسایه در را باز کرده بود، مثل روزهای قبل، کابل مودم را برای یکی دو ساعت قرض گرفته بود.
هر روز با خودش میگفت: امروز دیگه آخرین باره، فردا نمی گیرم. اما وقتی وارد راهرو میشد و چشمش به در خانه ی همسایه می افتاد، وسوسه می شد که ایمیل هایش را چک کند و چند دقیقه ای با دوستانش گپ بزند.

• 61 داستان شیرین : مجموعه ای از داستانهای ایرانی برای کودکان و نوجوانان ~اسماعیل برادران شاهرودی
• چند روایت معتبر: مجموعه داستان کوتاه ~مصطفی مستور
• پلو خورش: داستان های کوتاه ~هوشنگ مرادی کرمانی
• قصه های امیرعلی ~امیرعلی نبویان، ابوالقاسم شهلائی (ویراستار)، یاشار صلاحی (تصویرگر)
• قصه های مجید ~هوشنگ مرادی کرمانی
• موارد بیشتر (7365)

• پنجشنبه فیروزه ای ~سارا عرفانی
• قهرمانان انقلاب 4 (پروانه ای که سوخت:روایتی داستانی از زندگی شهید سید مجتبی نواب صفوی) ~سارا عرفانی
• عطر عطش: آثار منتخب سومین جایزه ادبی داستان لوح ~سارا عرفانی (به اهتمام)