این کتاب نخستین اثر نویسنده جوان ادبیات کشورمان مهدی سهرابی محسوب می شود. ۷ سال و ۹ ماه و ۱۸ روز مجموعه ای است متشکل از ۷ داستان کوتاه داستان هایی که شاید حال و هوای تمامشان یکسان نباشد اما از دل همین جامعه بیرون آمده اند. آدم های داستان ها غریبه نیستند، بر عکس خیلی هم آشنا هستند. آن قدر آشنا که فکر میکنی دیروز در خیابان آن ها را دیده ای. پسر جوانی که پشت موتورش سوار شدی، راننده تاکسی که هر روز می بینی، پسر همسایه تان که نمیدانی چرا همیشه این قدر ساکت است و سوپر مارکت سر کوچه. این ها قهرمان های کتاب هستند. آدم هایی مثل بقیه که هیچ ویژگی خاصی ندارند جز این که داستانی را تعریف می کنند. هر داستان و واقعه به تعداد کسانی که آن را می بینند راوی دارد و هر داستان را می توان به تعداد خوانندگانش بازگو کرد. داستان هایی که هر روز در گوشه کنار خیابان های شهر میبینیم و گاهی چه قدر ساده از کنارشان عبور می کنیم. خواندن این کتاب دعوتی است به دوباره و عمیق تر دیدن جامعه ای که در آن زندگی می کنیم .