ژان اشنوز رمان نویس فرانسوی تا به حال توانسته دو جایزه ی معتبر ادبیات فرانسه، مدیسی و گنکور را به دست آورد. منتقدان فرانسوی او را نویسنده ای پست مدرن می دانند که سعی دارد در آثارش به طیف جدیدی از مخاطبان نزدیک شود. طیفی که هم مخاطب تخصصی رمان و هم بخشی از مخاطب عام اما حرفه ای رمان را در بر می گیرد. آن چنان که پیداست او در این راه موفق شده؛ جوایزی که به دست آورده از یک طرف و تیراژ کتاب هایش از طرف دیگر گویای این موضوع هستند. به همین جهت اشنوز را می توان از مهم ترین نویسندگان معاصر فرانسه و اروپا دانست. اشنوز در رمان هایش سبک سیالی دارد، چون ناگهان هرآن چه را که ساخته به گونه ای پارودیک فرومی ریزد و دوباره بر همان ویرانه ها سازه ای جدید برپا می کند تا آماده ی فروریختنی جدید شود. در رمان دریاچه اشنوز این ساختن و ویران کردن را به جاسوس بازی های جنگ سرد معطوف کرده و تمام آن چه را که در سال های جنگ سرد بر اروپا و جهان سایه انداخته بود با جدیت به باد استهزا گرفته...