سبد خرید شما خالی است.
کاترین سرتیتود مثل پدرش عینکی است و دوست دارد مثل مادرش ژیمناستیک کار بشود، اما او برای ورزش کردن مجبور است عینکش را بردارد. کاترین در این اجبار مزیتی می بیند: زندگی در دو دنیای متفاوت. یکی در دنیای واقعی، یعنی دنیایی که با عینک می بیند و دیگری زندگی در دنیایی لذت بخش، مه آلود و لطیف، وقتی که عینکش را برمی دارد.