کتاب شامل 9 فصل و 101 مهارت است. که به مقوله های اصلی رشد اجتماعی کودکان با جزئیات کامل اشاره کرده و به خصوص برای آن هایی که در روابط اجتماعی، ابراز احساسات، مراقبت از خود، حل مسئله، مدیریت رفتار و... مشکلاتی دارند مفید خواهد بود.
کلاس درس یا گروه های مشاوره بستر مناسبی برای اجرای فعالیت های این کتاب است. ازآنجا که رفتارهای اجتماعی قابل یادگیری هستند، معلمان محترم و مربیان تربیتی می توانند با استفاده از این فعالیت ها آموزش های مفیدی به کودکان بدهند و مشکلات زیادی را که با آن مواجه هستند تا حدودی برطرف کنند. والدین نیز می توانند با مطالعۀ این کتاب آگاهی لازم برای آموزش مهارت های اجتماعی مفید به کودکان خود را کسب کنند. مهارت هایی که شاید خیلی اوقات به سادگی از کنار آن عبور می کنند، درحالی که هرکدام در جایگاه خود اهمیت به سزایی دارند و عدم کسب هر یک از آن ها می تواند مشکلات متعددی را در کودکی و بزرگسالی فرزندشان به وجود آورد.
بی شک کودکانی که مهارت اجتماعی بهتری دارند روابط مثبتی را تجربه می کنند، اعتمادبه نفس بالاتری دارند و به طورکلی در چالش های اجتناب ناپذیر زندگی انعطاف پذیرتر هستند. اگر می خواهیم فرزندان موفق، مستقل، باکفایت و مسئولیت پذیر داشته باشیم باید برای رسیدن به این مهم وقت و انرژی زیادی اختصاص دهیم.
تحقیقات صورت گرفته در حوزۀ ارتباطات اجتماعی نشان داده است که مهارتهای غیر کلامی بسیار مهمتر از مهارتهای کلامی هستند. افراد علاوه بر کلماتی که عنوان میشود، به طرز بیان آن نیز توجه میکنند.
برخی کودکان مهارت زیادی در ارتباطات غیر کلامی دارند و به طور ذاتی میدانند که چگونه احساسات خود را به صورت غیر کلامی انتقال دهند و چگونه متوجه احساسات دیگران شوند. سایر کودکان در ارتباطات غیر کلامی بسیار ضعیف عمل میکنند. برخی روانشناسان عقیده دارند ممکن است تا ۱۰ کودکان در یادگیری مهارتهای غیر کلامی دچار ناتوانی باشند. این موضوع میتواند با مشکلات جدی عاطفی، اجتماعی و رفتاری همبستگی داشته باشد. کودکانی که نقص شدیدی در اجزای درکی و بیانی زبان غیر کلامی دارند، ممکن است حتی برای ناظر معمولی هم غیر عادی و عجیب به نظر برسند. آموزش جدیتر ارتباطات غیر کلامی و سایر مهارتهای اجتماعی برای چنین کودکانی مفید خواهد بود.
مهارتهای غیر کلامی به دو بخش عمده تقسیم میشوند: زبان بدن و شبه زبان (paralanguage). زبان بدن شامل حرکات، تماس چشمی، حالت بدن، حالت چهره و آگاهی از فاصله فیزیکی (اشاره به فاصلهای دارد که افراد فکر میکنند لازم است حفظ شود) و حتی ظاهر فیزیکی است. شبه زبان شامل تمام مواردی است که به روش برقراری ارتباط زبانی کودکان مربوط میشود، البته به جز کلمات واقعی که افراد به کار میبرند مانند لحن صدا، میزان بلندی صدا، آهنگ صدا، لهجه و یا هر تفاوت بیانی غیر معمول. هر یک از عناصر رفتارهای غیر کلامی کودک یک نوع پیام بصری را به سایر کودکان و همچنین بزرگسالان منتقل میکند. ارتباطات غیر کلامی مانند ارتباطات کلامی یک جاده دو طرفه است. کودکان به منظور تقویت موفقیتهای اجتماعی باید یاد بگیرند که از پیامهای غیر کلامیای که برای دیگران میفرستند آگاه باشند و معنی هیجانی که در پس پیامهای دیگران دریافت میکنند را تعبیر کنند.