سبد خرید شما خالی است.
در گذشته سرزمین پهناور ایران دارای سکونتگاه های شهری، روستایی و عشایری بوده است. با گذشت زمان، از تعداد سکونتگاه های روستایی کوچک کاسته و در مقابل، به تعداد سکونتگاه های روستایی بزرگ تر افزوده شده است. در سال های اخیر بسیاری از این روستاهای بزرگ از نظر سیاسی و مدیریتی به شهر ارتقا پیدا کرده اند. اما پدیده نوظهور، پیدایش سکونتگاه های گسترده و در حال رشد پیرامون کلان شهرها و شهرهای بزرگ ناحیه ای است که نه خصوصیات اصیل روستایی دارند و نه از ویژگی های مرسوم شهری برخوردارند. روند این تحول و مدیریت آنان موضوعی است که اگر به آن توجه جدی نشود می تواند منشأ خسارات و آسیب های جبران ناپذیری برای آینده کشور باشد.