پیرامون ما کودکانی هستند که روش های تربیتی معمول درباره آنها صدق نمی کند و اگر به همان روش معمول با آنها برخورد شود به شدت آسیب می بیند. گروهی از این کودکان در طیف وسیع اتیسم قرار دارند که گاه به زبان فارسی به کودکان «درخودمانده» ترجمه شده است. یکی از مشکلات جدی که کودکان اتیستیک با آن مواجه هستند عدم ارتباط با همسالانشان می باشد. نگارنده در این کتاب ضمن معرفی کودکان اتیستیک و بررسی مشکلات رفتاری در این کودکان، به معرفی روشی درمانی در خصوص این معضل با نام PRT یا «درمان پاسخ محور» پرداخته است. این روش، روشی بسیاری ملایم و در عین حال کارآمد است که برخلاف روش های قبل که هنگام آموزش به این کودکان به آنها برنامه می دادند و آنها را به اطاعت از خود وادار می کردند، در اینجا کودک آزادی عمل بسیاری دارد، تا حدی که او چارچوب کار را تعیین می کند و نقش معلم این است که از وضعیتی که کودک در آن قرار دارد یک موقعیت آموزشی بسازد. در این روش مربی باید ابتکار عمل زیادی داشته باشد و از هر موقعیتی یک بازی بسازد و با روشی به دور از خشونت و آزار کودک، به او آموزش دهد.
گاهی کودکان در پاسخ به درد یا ناراحتی فیزیکی (مثل عفونت گوش میانی) رفتار نابهنجاری نشان میدهند. چون ما به دنبال یک رویکرد عملی برای رفتارهای مشکل ساز هستیم، با این موقعیتهای پزشکی کاری نداریم. بسیاری از والدین نمیدانند که چرا رفتارهای ناهنجاری مثل پرخاشگری و خودآزاری رخ میدهند. یک دلیل این است که اغلب این کودکان برای بیان آرزوها و یاسهایشان از زبان استفاده نمیکنند یا نمیتوانند استفاده کنند. به دلیل اینکه آنها فنون مناسب زبان را نمیدانند یا به دلیل مشکل بودن زبان، این بچهها سعی میکنند منظور خودشان را از طریق پاسخهای ارتباطی غیر کلامی بیان کنند. این بخش در تعیین آنچه کودک تلاش دارد تا بیان کند و نیز در برداشتن اولین گام در اجرای یک طرح درمانی که اغلب دشوار و در عین حال ارزشمند است موثر خواهد بود.