سرمایه را اقتصاددانان به جیوه تشبیه می کنند که لغزان است و با کوچک ترین تکانی جا به جا می شود و یا آن را پرنده ای می پندارند که با کوچک ترین صدای پایی می پرد و زودتر از آدمی از معرکه می گریزد. این "پرنده گریز پا"، امروز سهم مهمی در اقتصاد کشورهای جهان دارد، به اقصی نقاط دنیا مهاجرت می کند و گاه گفته می شود سرمایه "وطن"نمی شناسد. سرمایه، در معنای وسیع کلمه کالای اقتصادی است که بالقوه و بالفعل می تواند مولد کالای اقتصادی دیگر باشد. انواع سرمایه عبارت است از: پول نقد، مواد اولیه، سالن های تولیدی و کارگاهی، ماشین آلات و قطعات آن ها، ابزارآلات، تجهیزات کارگاهی، حق اختراع، دانش فنی و امثال آن ها. این موارد را می توان به سرمایه خارجی نیز تسری داد. قانون جلب و حمایت از سرمایه گذاری خارجی، انواع سرمایه خارجی را چنین برشمرده است: الف) ارزی که از مجرای بانک های مجاز به ایران وارد شده است ب) ماشین آلات و لوازم و ابزار کار، قطعات یدکی ماشین و مواد اولیه. ج) وسایل حمل و نقل زمینی، دریایی و هوایی مربوط به بهره برداری از کاری که برای آن سرمایه وارد شده است. د) حق اختراع ، مشروط بر این که مربوط و توام با عمل تولیدی باشد که به آن منظور تقاضای ورود سرمایه خارجی شده است. ه ) حقوق ارزی متخصصان و) تمام و یا قسمتی از سود ویژه حاصله در ایرآن که به سرمایه انسانی اضافه شده و....