در روزگاری که از پایان تاریخ و برخورد تمدن ها سخن می گویند، در روزگاری که بازار خدایی می کند و جهانی شدن دینی جدید شده است که قوانین خود را به همه ی جوامع بشری تحمیل می کند؛ در روزگاری که بنیادگرایی، با همه ی انواعش، معنویت را به عقب رانده و همه جا بذر کین توزی پاشیده است مذهب عشق ابن عربی نفسی ست که در این کالبد تهی می دمد و نوای دلنشین عشق و دوستی را از آن به گوش می رساند. مذهبی که در آن مسجد و صومعه و دِیر و بتکده و چراگاه غزالان همه به یک حقیقت اشاره می کنند.
پروفسور نصر حامد ابوزید، استاد کرسی ابن رشد در دانشگاه اوترخت و استاد کرسی اسلام شناسی در دانشگان لیدن هلند، در این کتاب به اندیشه ی ابن عربی می پردازد. در این پژوهش، ابن عربی انسانی است که اگر به او نیز با دیده ی نقد بنگریم می بینیم که او نیز فرزند زمانه ی خویش بوده است و گاه، تحت تأثیر قید و بندهای زمان و مکان، سخنانی بر زبان رانده که با اندیشه ی والایش در تضاد است. ابوزید در این کتاب، اندیشه ی ابن عربی را از جاهلیت تا ختم ولایت بررسی می کند و در پرتو اندیشه ی ابن عربی نظریات عارفان مسلمان درباره ی پیدایش وجود و مراتب موجودات و نیز تأویل ابن عربی از اصول و فروع شریعت را باز می نماید.