مطابق تئوری قطر، سوراخی که قلاویز میشود باید برابر قطر داخلی و پیچی باشد که در آن بسته خواهد شد، اما عملا باید قطر سوراخ مقداری بزرگتر از قطر داخلی پیچ انتخاب شود، زیرا قطعه کار در هنگام قلاویز کاری کمی در اطراف سوراخ متورم و نوک دندهها فشرده میشود که در اثر آن قطر سوراخ کاهش مییابد. این اثر به خصوص در قطعات نرم بیشتر ظاهر میشود. چنان چه قطر سوراخ کوچکتر از اندازه مطلوب باشد، قلاویز به دندهها فشار زیاد وارد میآید که در نتیجه باعث شکستن دندهها و زبر شدن سطوح آنها میگردد. در جدول انتخاب مته، اندازه قطر مته برای پیچهای میلی متری با در نظر گرفتن تغییرات قطعه کار در هنگام قلاویز کاری داده شده اند. عمق سوراخهای بن بست که باید قلاویز کاری شوند، میبایستی از طول سر مخروطی قلاویز بیشتر سوراخ شوند، از آخرین دندهها به اندازه لازم براده برداری شود. باید توجه داشت که برادهها در سوراخ ریخته شوند و عمق سوراخ را برای براده برداری کاهش میدهند. قطر خارجی سوراخها را باید قبل از قلاویز کاری خزینه کرد. سوراخهای عبوری در هر دو طرف خزینه میشوند. به این ترتیب شروع قلاویز کاری به راحتی صورت میگیرد و هنگام خروج قلاویز از طرف دیگر سوراخ، باعث جلوگیری از خارج شدن آخرین گام دنده از قطعه کار میشود.