برای میلیون ها نفر فوتبال حکم مرگ و زندگی را دارد و یک زبان بین المللی است. فوتبال به تعبیر "پله" بازی زیبایی است که جنگ ها را آغاز می کند و به پایان می رساند، جرقه انقلاب ها را زده و خیلی از دیکتاتورها را هم در قدرت نگه داشته است. سایمون اشتراک بین فوتبال و سیاست را روشن کرد. به خصوص در زمان حمله یازده سپتامبر که به شدت دغدغه فوتبال وجود داشت. حاصل بررسی های سایمون تحقیق جالبی است درباره فوتبال و جایگاهش در جهان.
هرگز نتوانستم از نوشتن درباره ی فوتبال دست بکشم. پس از پایان این کتاب در 1993، قصد داشتم زندگی ژورنالیستی ام را صرف موضوع های مهمی مانند اقتصاد کنم. خدا کسانی را که می خواهد تنبیه کند، به آن چه می خواهند می رساند! خیلی زود خبرنگار امور ارزی روزنامه ی فایننشال تایمز شدم و هر روز گزارش اوضاع دلار و ین و مارک آلمان را می نوشتم. پس از دو سال، ملال و یکنواختی این کار مجبورم کرد رها کنم و ستون نویس بخش فوتبال جهان روزنامه ی آبزرور شوم. سال ها گذشت و من دوباره به فایننشال تایمز سوق داده شدم؛ جایی که حالا گاهی درباره ی چیزهای مهمی مثل حزب محافظه کار بریتانیا یا نظرسنجی برای مهم ترین شخصیت بلژیکی می نویسم، اما نمی توانم فوتبال را رها کنم. ستون هفتگی ورزشی ام در روزنامه اغلب به نوعی مطالب به روزشده ی کتاب فوتبال علیه دشمن است. اخیراً مطالبی درباره ی سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر ایتالیا و مالک باشگاه میلان، همچنین تلاش بازیکن سابقش ژرژ وه آ برای احراز مقام ریاست جمهوری لیبریا نوشتم، و درباره ی شبی که در روتردام با دو نفر از بازیکنان هلند و آلمانِ حاضر در فینال جام جهانی 1974 سپری کردم، که به من ثابت کرد دو کشور در حال فراموش کردن اختلاف های گذشته شان هستند. بخشی از مطالب فصل تازه ی چاپ دوم کتاب (بازی جهانی، مبارزه ی جهانی) هم از ستون هایم در فایننشال تایمز، آبزرور و نیویورک تایمز گرفته شده؛ هر چند که بخشی از آن هم از مقاله ای که در نیویورک تایمز مگزین نوشتم آمده است.