مکتب های نظری ای که در این کتاب موضوع بحث قرار می گیرند عمدتاً با ارجاعات بین المللی گسترده ای حمایت می شوند و همین در برخی موارد به روند به روزماندن حتی پس از مرگ نظریه پردازان آن یاری می رساند. از آنجا که اغلب این مکتب ها به نام نظریه پردازان آن شناخته می شود، فصل های کتاب نیز با، نام آن ها ترتیب یافته است که عبارت اند از: ساموئل ایزنشتات، زیگمونت باومن، آلن تورن، میشل فوکو، توماس لاکمن، ژان بودریار، ایمانوئل والرشتاین، "جامعه شناسی تاریخی نوین" (چارلز تیلی، تدا اسکاچپول، مایکل مان)، هارتموت اِِسر، ریچاردِسِنت، اولریش بِک، "تحلیل جامعه شناختی شبکه" (مارک گرانووتر، رونالد برت، هریسون وایت)، "نونهادگرایِی جامعه شناختی" (جانِمِیر، فرانک دابین)، و "نظریه پردازان پسامدرن جامعه شناسی فرانسه" (کالج جامعه شناسی، ادگار مورن، میشل مافزولی، برونو لاتور). چهار مکتب از این سیاهه، چنان که مشهود است، نظریه هایی را در بر می گیرد که نمی توان آن ها را فقط با نام یک نظریه پرداز مرتبط دانست... . در این اثر تلاش شده تا چشم انداز کاملی ارائه شود از آنچه امروز در فضای جامعه شناسی جهانی رؤیت پذیر است.