فلسفه ی نقادی کانت، سومین کتاب ژیل دلوز است که اولین بار در سال ۱۹۶۳ در چارچوب بخشی از سلسله پیش درآمدهایی که نشر دانشگاهی فرانسه درباره ی فلاسفه منتشر کرد به چاپ رسید. دلوز در این کتاب وجه غالب همت خود را به تبیین بنیان های تفکر کانت معطوف می دارد. او از یک سو دستمایه ی اصلی هر سه نقد را خلاصه کرده و از سوی دیگر روایتی روشن و اصیل از رابطه ی آن ها با یکدیگر ارائه می کند و نشان می دهد که چگونه مشکلاتی که در دو نقد اول مطرح می شود توسط کانت تصدیق و در نقد سوم به آن ها پرداخته می شود. اما آن چه جذابیت این اثر موجز ولی پرمایه را به مراتب افزون می کند آن است که چنین اثری توسط ژیل دلوز نوشته شده است. شاید به سختی بتوان دو فیلسوف دیگر را تصور کرد که تضاد فکری شان به اندازه ی ایمانوئل کانت و ژیل دلوز باشد. مع الوصف، برای دلوز دقیقاً همین تضاد جذابیت داشت.