فرهنگ صلح به هیچ وجه مترادف با فرهنگ انفعال نیست. عبارت «مبارزه ی عاری از خشونت» و «نافرمانی مدنی» تداعی کننده ی نام دو رهبر تأثیرگذار در حیطه ی مبارزات مردمی کشورهای دنیاست: مهاتما گاندی و مارتین لوتر کینگ. عدم خشونت، ترفندی برای حرکت است نه بهانه ای برای رخوت یا فرمانبری... پایه های آن بر اندیشه های بزرگ و دستورات والای اخلاقی برای همه ی مردم و در هر قدم از زندگی نهاده است: گاندی را می بینیم که به سوی دریا می رود و در سکوت مشتی نمک از آن برمی گیرد، روزا پارکس را می بینیم که بر صندلی خود در اتوبوس مونتگامری نشسته و حاضر نیست از آن برخیزد و مارتین لوتر کینگ را می بینیم که به همراه هزاران نفر دیگر سوارشدن به اتوبوس را تحریم کرده و با پای پیاده به محل کار می رود. فرهنگ صلح، تعهدی است جدی و همیشگی به بیان صریح اعتقادات و به دوست داشتن همسایگان و سهیم ساختن آن ها در ایده آل ها و آرزوها. این، درسی است که گاندی و کینگ به ما می آموزند و سرنوشت و پایان زندگی آن ها نیز جز این را نمی گوید... دو فصل نخست این کتاب به زندگی و سیر تحول فکری و شخصیتی این دو رهبر می پردازد و در فصل سوم، افکار و اندیشه های این دو شخصیت به صورت موضوعی و مقابله ای به تصویر کشیده می شود.