واژه OLAP در اوایل سال های 1990 شکل گرفت. E.F.Codd بنیانگذار مدل داده ی رابطه ای، این واژه را در فرهنگ نامه کاربران بانک های اطلاعاتی توصیف نمود.
مشابه یک بانک اطلاعاتی رابطه ای که شامل تعدادی جدول می باشد، یک بانک اطلاعاتی OLAP شامل تعدادی Cube است. هر Cube مجموعه ای از Dimension ها و Measure هاست. Dimension یک شیء تحلیلی است که محور های مختصات را برای پرسش های تحلیلی تعریف می کند و از Member هایی تشکیل شده است که Member هر Dimension در قالب سلسله مراتب می تواند تعریف شود؛ در حالیکه Measure یک مقدار عددی است که در مختصات Cube تعریف می شود که این مقادیر از جداول تراکنشی بدست می آید (جدول Fact) که جزئیات هر رکورد تراکنشی در آنها ذخیره می شود. Measure ها حاوی اطلاعاتی هستند که از پیش، محاسبات تجمیعی بر روی آنها براساس سلسله مراتب تعریف شده در Dimension انجام شده است.
ساختار OLAP شبیه به یک مکعب روبیک از داده ها است که می توان آنرا در جهات مختلف چرخانید تا بتوان سناریو های «قبلا چه شده» و «چه می شد اگر ...» را بررسی نمود. مدل چند بعدی OLAP طریقه نمایش دادن داده ها را در مقایسه با بانک های اطلاعاتی رابطه ای تسهیل می کند. غالبا OLAP داده ها را از یک انباره داده استخراج می کند.