از آنجائیکه این کتاب که تا حدودی نشان دهنده حالات روحی و درونی نویسنده است، به سبب کوتاه بودن، واقع گرایی و تأکید بر تلاش و زحمت قهرمان داستان در همه جریانات جاری در بطن رمان، تصورات و تقاضای رایج زمانه را درباره رمان برآورده نمی کرد، و سرانجام نه در زمان خود بلکه پس از مرگ شارلوت برونته به چاپ رسید. گرچه اهمیت این رمان تنها به همین مطلب بسنده نمی شود و از جهات دیگری نیز رمانی تامل برانگیز است. از جمله صحنه های کلیدی آن که مبنای رمان ویلت که آخرین اثر وی بود، قرار گرفت و نیز حوادث آن از دهه ۱۸۳۰ که زمانه مبارزه برای بهبود شرایط کار در کارخانه های انگلستان بود، شروع می شود و در اوایل دهۀ ۱۸۴۰ که دوره گسترش اندیشه های آزادی خواهانه بود پایان می یابد. در حقیقت تلاش نافرجام شارلوت برونته در دایر کردن یک موسسه آموزشی، خطاب انتقادهای کوبنده قرار گرفته شدن برای اشعارش و تجربه ی عشق نافرجام به استادش از مسائل تاثیر گذار در زندگی شارلوت برونته بودند که همگی باعث شد تا برای نوشتن این کتاب قلم در دست گرفت و بازتاب تجربیات شخصی خود در زندگی را در این کتاب و در کالبد قهرمان داستان به رشته ی تحریر درآورد.