فصل اول: مسائل اجتماعی، جامعه شناسی
فصل دوم: رویکرد آسیب شناسی اجتماعی
فصل سوم: رویکرد بی سازمانی اجتماعی
فصل چهارم: رویکرد تضاد ارزش ها
فصل پنجم: رویکرد کج رفتاری
فصل ششم: رویکرد انگ زنی
فصل هفتم: رویکرد انتقادی
فصل هشتم: رویکرد بر ساخت گرایی اجتماعی
فصل نهم: بازنگری جامعه شناختی رویکردها
بررسی مسائل اجتماعی به طرز پیچیدهای با تمامیت حوزه جامعهشناسی در هم آمیخته است. تغییرات در بررسی مسائل اجتماعی ارتباط تنگاتنگی با بیشتر پیشرفتهای عمومی حوزۀ جامعهشناسی داشته است و دیدگاههای مختلف درباره مسائل اجتماعی نیز بازتابی است از دیدگاههای متفاوت در مورد کل حوزه جامعه شناسی. پیش از پرداختن به این دیدگاهها بهتر است نگاهی کلی به حوزه جامعهشناسی داشته باشیم. انسان قرنها به زندگی خود در جامعه اندیشیده و در مورد آن مطالعه کرده است؛ اما این آگوست کنت بود که در سال ۱۸۳۸ به این فعالیتها نام مشخصی داد. او اصطلاح جامعهشناسی را ابداع کرد که به مفهوم مطالعه علمی جامعه است. علاقه کنت همانند سن سیمون مارکس، توکویل اسپنسر و دیگر جامعهشناسان متقدم اروپایی ناشی از بحرانهای دوران صنعتی شدن بود. به همین دلیل، پرسش بزرگ این جامعهشناسان متقدم اروپایی دربارۀ اموری چون نظم اجتماعی و یگانگی از یک سو و توسعه و تغییر اجتماعی از سوی دیگر بود. نخستین پرسش از این مجموعه این بود که چه چیزی اعضای جامعه را به هم پیوند میزند و جامعه را به کار میاندازد؟ و پرسش دوم اینکه جامعه به کدام سو میرود و چگونه؟