پیش ماده سولفات گاز سولفور دیوکسید با دو منبع طبیعی اولیه است. نخست تولید و انتشار این گاز از طریق موجودات زنده دریایی و ثانیا تولید آن در اثر فعالیتهای آتشفشان هاست. در دوره رکود فعالیتهای آتشفشانی، نخستین منبع سولفور دیوکسید در قارهها احتراق و سوزاندن زغال سنگ بود که گوگرد زیادی تولید میکرد. در نواحی اقیانوسی و دور از فلاتهای قارهای باید منابع تولید بیولوژیکی گوگرد غالب باشند. بنابر مدلهای تحلیلی، تردد کشتیهای فراوان در اقیانوسها و احتراق سوخت مصرفی آنها نیز یکی از منابع اصلی تولید سولفورد یوکسید به شمار میآید. مقداری از سولفور دیوکسید مورد حملۀ هواویزهای نمکی دریا قرار میگیرد و اکسید و به سولفات تبدیل شده است. طول زمان ماندگاری نمک دریا در جو کوتاه و چندساعته یا چند روزه است و سپس به ارتفاعات پایین و رد سپهر سرازیر میشود. قسمت اعظم سولفاتهای هواویز جزء سولفاتهای ریز با قطر کوچکتر از یک میکرون، دارای طول عمر یک هفتهای است که سپس به قسمت فوقانی ورد سپهر انتقال مییابند. اخیرا فناوریهای پاک زغال سنگی و مصرف کم سوختهای فسیلی سولفوره به کاهش غلظت سولفات منجر شده است.