لزوم مشاوره و ضرورت عملی نظریه
نظریه روانکاوی
نظریه روان شناسی فردی
نظریه درمان عقلانی – عاطفی
نظریه درمان مراجع – محوری
نظریه روان درمانی گشتالت
نظریه درمان مبتنی بر تحلیل ارتباط محاوره ای
نظریه واقعیت درمانی
نظریه رفتار درمانی
راهنمایی، به منزله فعالیتی منظم و سازمان یافته در سال ۱۹۰۸ میلادی در شهر بستن ایالت ماساچوست آمریکا به وسیله شخصی به نام فرانک پارسونز، که به پدر راهنمایی حرفهای مشهور است آغاز شد. پارسونز راهنمایی را ابتدا در مقیاسی کوچک و با تأکید بر راهنمایی حرفهای آغاز کرد. بنابراین، کار او به مثابه یک نوآوری در نظام تعلیم و تربیت با نارساییهایی توأم بود و به دلیل تأکید محضش بر راهنمایی حرفه ای، یک بعدی به حساب میآمد. پارسونز فردی بود که افکار انسان دوستانه داشت و نمیتوانست در مقابل مصائبی که برای دیگران، به خصوص جوانان مهاجر وجود داشت خاموش بنشیند و گامی در جهت کمک به آنها بر ندارد؛ از این رو فعالیت راهنمایی از دیدگاه نظری مبنایی بشر دوستانه دارد و در صدد است به دیگران، به خصوص ستمدیدگان جامعه به معنای وسیع کلمه کمک کند و آلامشان را تسکین دهد. از نظر مکانی، راهنمایی بیشتر در شهرهایی گسترش یافت که کثرت جمعیت و پیچیدگی بافتهای اجتماعی و گسترش سازمانها موجب سر در گمیهایی در انسان شده بود. بنابراین یکی از دلایل وجودی مشاوره و نیز راهنمایی، پیدایش افکار انسان دوستانه و رسوخ روزافزون آن به داخل نظام تربیتی بود تا در رفع مصائب و مشکلات جامعه دانش آموزان بکوشد. مورد دیگر در لزوم راهنمایی، ضرورت اجتماعی آن است که به اشکال مختلفی در جوامع بروز کند: هر قدر جامعه گستردهتر و از پیچیدگی بیشتری برخوردار باشد، ضرورت برقراری نظام راهنمایی به منزله نهادی در داخل نظام تعلیم و تربیت آن جامعه بیشتر احساس میشود.
شکی نیست که به موازات گسترش اجتماع و پیچیدگی نهادهای آن، مشکلاتی بروز میکند و چیزهای نوی ضرورت مییابد که قبلا نیازی بدان احساس نمیشده است…