روانشناسی بالینی به طور خلاصه، حوزهای از روانشناسی است که روی تشخیص و درمان اختلالات روانی و سایر رفتارهای مشکلزا تمرکز میکند. کلمه clinical از واژه یونانی kline در معنای بستر، بالین، در کنار بستر یا به بالین میآید. در معنای مدرن clinical علاوه بر اشاره به بستر و کنار بستر به طور کلیتر به مراقبت از بیماران اشاره دارد. بیماری را تصور کنید که روی تخت دراز کشیده است و پزشک ایستاده در کنار بستر او، روی بیمار اندکی خم شده است. پزشک در حال چک کردن ساینها و سمپتومهای بیمار رنجور از درد است. این تصویر جوهرۀ روش بالینی را نشان میدهد. در روانشناسی بالینی، روانشناس است که به نوعی در کنار بالین بیمار است؛ بیماری که درد روانی دارد.
از روانشناسی بالینی تعاریف مختلفی وجود دارد. در تلاش برای تعریف و توصیف روانشناسی بالینی، جی ایچ رسنیک تعریف زیر را ارائه داد:
فیلد روانشناسی بالینی شامل تحقیق، تدریس و خدمات مرتبط با به کارگیری اصول روشها و روالها و رویههای درک پیش بینی و تسکین ناسازگاری ها، ناتوانیها و ناراحتیهای عقلانی، هیجانی، بیولوژیک، پسیکولوژیک، اجتماعی، رفتاری است که در مورد طیف گستردهای از انواع مختلف مراجعان به کار میرود.