سبد خرید شما خالی است.
ویرجینیا وولف در رمان کتاب خوان معمولی (که عنوانش را از سطری از زندگی گری اثر ساموئل جانسون وام گرفته است) از «همۀ آن اتاق هایی» نوشت که «محقرتر از آن هستند که کتابخانه نام بگیرند، اما پر از کتاب اند، جایی که مردم عادی پیگیر خواندن می شوند». او گفت: «کتاب خوان معمولی با منتقد و پژوهشگر فرق دارد. کمتر تحصیل کرده و طبیعت چندان استعدادی به او عطا نکرده است. او برای لذت خود می خواند، نه برای کسب معرفت یا تصحیح نظرات دیگران. فراتر از همۀ این ها، با این غریزه پیش می رود که با خرده پاره هایی که سر راهش قرار می گیرند، کلیتی خلق کند».