شاید شما افرادی را دیده باشید که در حین سخن گفتن گیر میکنند یا یک حرف را بیش از حد میکشند یا بخشی از کلمات را زیاد تکرار میکنند اینها کسانی هستند که در اصطلاح دچار لکنت هستند البته تشخیص و درمان این اختلال بر عهده گفتار درمانگران یا آسیب شناسان گفتار و زبان است. شاید کودکانی را دیده باشید که نسبت به سن و سالشان خیلی کمتر از کودکان دیگر حرف میزنند اینها کودکانی هستند که تاخیر در رشد گفتار و زبان (DSL) دارند.
گاهی نیز افرادی به علت سکته تصادف یا ضربه مغزی دچار اختلال در تکلم یا حتی از دست دادن کامل تکلم میشوند (آفازی) .شاید افرادی را دیده اید که در هنگام حرف زدن برخی حروف و صداها را اشتباه تلفظ میکنند. مثلاً بجای کلمه سیب کلمه تیب را به کار میبرند، یا بجای کلمه درخت کلمه دلخت را به کار میبرند. اینها افرادی هستند که در اصطلاح اختلال تولید دارند. گاهی نیز صدای افراد متناسب با سن و جنسشان نیست مثلاً مردانی که صدای زنانه دارند یا زنانی که صدای بم و مردانه دارند.
افرادی که که حنجره خود را از دست داده اند یا دچار فلج تارهای صوتی هستند و یا بدلیل استرس و فشارهای روحی یا پرحرفی و بد استفاده کردن از صدایشان، صدایشان آسیب دیده است، مثلاً صدای آنها نفس آلود یا خسته یا گرفته است، صدای آنها لرزش دارد یا قطع و وصل میشود. هنگام صحبت کردن درد می کشند. باید با تلاش و تقلا صحبت کنند و یا بیصدا شده اند نیز به صوت درمانی نیاز دارند.