وصف طعام دیوان بسحاق اطعمه ی شیرازی است؛ کتاب کم نظیری که سفره ی روزانه ی مردمان روزگار تیموریان و اطعمه و اشربه ی آن روزگار را به دست ما رسانده. این شیرازی خوش قریحه که در قرن نهم زندگی می کرده به جای آن که مثل بیشتر شاعران آن روزگار غزلی درباره ی معشوق و محبوب بسراید زبان به ستایش خوردنی ها و نوشیدنی هایی گشوده که در سفره ی توده ی مردم یافت می شده و شعرهایی سروده که نقیضه ی مشهورترین و بهترین شعرهای حافظ و سعدی و باقی شاعران نام دار است و سراسر درباره ی غذاهایی که در سفره ی آن ها که در شمار اشراف نبوده اند یافت می شده؛ سندی ماندگار که میرزا حبیبِ اصفهانی مترجم خوش قریحه ی کتاب حاجی بابای اصفهانی ۱۳۳ سال پیش از این در دارالسّعاده ی استانبول منتشرش کرده و فرهنگ مختصری هم به کتاب افزوده؛ دایره المعارف کوچک خوردنی ها و نوشیدنی هایی که در دیوان بسحاق آمده و نام بسیاری از آن ها به مرور از یاد رفته است.