اشکانیان قومی بودند که طولانی ترین حکومت را در ایران داشتند با این وصف آگاهی ما از تاریخ آن ها بسیار محدود و بعضاً مغشوش می باشد. علت اینکه قسمت اعظم تاریخ اشکانیان بر اساس نوشته های مورخین باستان تدوین شده که متأسفانه نوشته های آنان بسیار محدود و ناکافی بوده، به طوری که اغلب چند صد سال پس از وقوع حوادث نوشته شده است. محققین تاریخ اشکانی به ناچار به اطلاعات باستان شناسی و مهم ترین آن ها سکه ها روی آوردند. کاتالوگ های سکه های اشکانی که تا پنجاه سال قبل تهیه شده بودند به علت عدم وجود مدارک کافی و عدم دسترسی محققین به تعداد کافی از سکه ها، به طور کلی دارای اشتباهاتی بودند که این نیز خود باعث ابهامات زیادی شد. تا سال 1965 از دو شاه اولیه اشکانی یعنی آرشاک اول و آرشاک دوم دیده نشده بود و این موضوع باعث اشتباه اغلب سکه شناسان گردید، تا اینکه در آن سال گنجینه ای شامل 950 سکه پیدا شد که تماماً مربوط به دو شاه اولیه اشکانی بود.